Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Άρθρο μου: ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΓΕΩΡΓΟΥΛΑ

Το άρθρο από την συνέντευξη μου γιατί,επέλεξα να σταθώ δίπλα στον Στράτο Γεωργούλα ώστε να δώσουμε μια έντιμη μάχη:
Γιατί στα 25 μου χρόνια με δύο πτυχία, άνεργος έχω γυρίσει από τον Δεκέμβριο του 2012 σε μια παρακμασμένη πόλη και ένα παραμελημένο νησί όπου όλοι οι προηγούμενοι τοπικ…οί άρχοντες δεν φρόντισαν να κάνουν το παραμικρό για να διορθωθεί η κατάσταση αυτή,και το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν απλώς να τάζουν και να παίρνουν μεγάλες καρέκλες με τα αποτελέσματα εμφανή στον μέγιστο βαθμό τους πλέον και αυτό έχει ρίζες από όταν ήμασταν ακόμη παιδιά.
Κανένας τους ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να φτιάξει ένα κλειστό γήπεδο μπάσκετ μέσα στην πόλη,έστω μια εγκατάσταση αποκλειστική όπου θα μπορούσανε να αθληθούν οι τοπικές ομάδες,έπρεπε να τρέχουμε σε μια σάπια εγκατάσταση στην Νεάπολη.Που όποιος τώρα πάει και δει μόνο τον περιβάλλοντα χώρο θα πει,πως είναι κάτι το εγκαταλελειμμένο ,και όμως εκεί μέσα παίζουν οι αθλητές μας,μην αναφερθώ για τα ενδότερα του γηπέδου μια βόλτα από εκεί θα σας πείσει .Εκτός από αυτά,τα ανοιχτά γήπεδα της πόλης επίσης σε μια άθλια κατάσταση ,όπου προπονούνται και παίζουν ομάδες,σε σπασμένα δάπεδα, στραβωμένες μπασκέτες κτλ.
Τα πάρκα της πόλης αν δει κανείς στην κατάσταση που βρίσκονται σίγουρα θα σκεφτεί πολύ καλά αν θα πάει το παιδί του,με τις χαλασμένες κούνιες ,τα χόρτα να έχουν μεγαλώσει ,τον ελλιπή φωτισμό,την μη ύπαρξη κάδων σκουπιδιών και τα σκουπίδια να κάνουν παρέλαση.Δεν είναι κάτι νέο αυτό,από παλιά κάτι που χαλούσε και ζητούσαμε να φτιαχτεί δεν το βλέπαμε ποτέ να φτιάχνετε,σε αντίθεση όλα ήταν στην μοίρα τους παρατημένα ,και τον κάθε κίνδυνο για τα παιδιά να παραμονεύει.
Περισσότερο,οι δρόμοι της πόλης πάντα να ξεκινάνε να φτιάχνονται  λίγο πριν τις εκλογές και είτε να τελειώνουν άρον-άρον και να είναι ένα χάλι από την βιασύνη να παραδοθούν στο χρονοδιάγραμμα που τους δόθηκε  είτε όταν κάποιος αναλάμβανε την επισκευή τους,είτε να τους παραδίδει στο ίδιο μαύρο χάλι είτε ρίχνοντας στάχτη στα μάτια και να χρησιμοποιεί φτηνά υλικά,ενώ τα ποσά που είχανε χορηγηθεί να επαρκούν για αξιόλογες κατασκεύες,και μετά από λίγους μήνες τα ίδια προβλήματα να έρχονται στην επιφάνεια,όλοι μπορείτε να βάλετε στο μυαλό σας τις διαγραμμίσεις που μετά από δυο μήνες εξαφανίζονται ή αν βρέχει και κάποιος τις πατήσει να κινδυνεύει άμεσα γιατί γλυστράνε. Συν της άλλης,τα φανάρια που έχουν τοποθετηθεί,και έχουν σπάσει ορισμένα από αυτά,δεν έχει κανείς ασχοληθεί να τοποθετήσει νέα.
Επιπλέον,τί έχουν κάνει όσοι έχουν περάσει από την καρέκλα του δημαρχείου για τους νέους την ηλικίας μου τώρα;Απολύτως τίποτα,έχουν αρκεστεί στις μερικές καφετέριες/μπαρ,όπου έχουν δώσει την εξουσία στους μαγαζάτορες να πράττουν μόνοι τους, που υπάρχουν στην προκυμαία και στο ένα σινεμά χωρίς να υπάρχει κάτι άλλο να μας απασχολήσει και να μας διασκεδάσει.Πόσο μάλλον για τον άνεργο πληθυσμό της πόλης,που οι περισσότεροι από εμάς πάσχουμε από βαριά μορφής κατάθλιψη,κλεισμένοι στα σπίτια μας, λόγω της απραξίας .Γιατί;Οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν ζούνε στην πόλη αυτή;Παιδιά δεν έχουν;Κέντρο νεότητας σε συνθήκες και εποχές ενός περασμένου αιώνα,όπου δεν επαρκεί για να μας καλύψει και να μας βοηθήσει.
Τί μορφές εναλλακτικού τουρισμού έχουν αναδείξει για το νησί;Καμία.Ποιά προγράμματα μας παρουσιάστηκαν όπου θα μπορούσαμε να συμμετάσχουμε και να νοιώθουμε ενεργοί πολίτες; Κανένα. Κλείνοντας,για όλους τους λόγους  που περιέγραψα, αυτούς αλλά και για πολλούς άλλους, με είχανε κάνει να σιχαίνομαι την ίδια μου την πόλη και να μη βλέπω την ώρα να φύγω.Απο πού,από το σπίτι μου,την γενέτειρα μου. Αυτοί που κατάντησαν την όμορφη αυτή πόλη,σαν ένα εγκαταλελειμμένο υπόγειο. Γιατί αφήσαμε την τύχη του τόπου σε άνθρωπους διεφθαρμένους ,και τα αποτελέσματα είναι καθημερινά μπροστά μας.  Όμως ήρθε η ώρα να σταματήσει και να αλλάξει αυτό.Ήρθε η ώρα της αλλαγής,και η ώρα να φύγουν αυτοί!
Και η αλλαγή είναι στο χέρι των άφθαρτων,των  νέων ανθρώπων,στο νέο άιμα όπως είναι ο Στράτος Γεωργούλας και τα στελέχη του Άλλου Δρόμου,γιαυτό συμπαρατάσσομαι μαζί τους. Γιατί η αλλαγή είναι στο χέρι των ενωμένων πολιτών.
Τέρπανδρος Βασίλειος Πατσελής
Υποψήφιος Τοπικός Σύμβουλος
Δημοτικής Κοινότητας Μυτιλήνης  με τον Άλλο Δρόμο

http://oallosdromos.net/?p=801

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

τοπικές εκλογές

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές πλησιάζουν,και ο αγώνας που γίνεται για δικαίωση και προβολή αληθινών καταστάσεων είναι πολύ μεγάλος.
Πάει κόσμος,έρχεται κόσμος.
Πρώτη φορά βλέπω τόσο κόσμο,τέτοια ένταση και τρέξιμο για το σωστό.Μένουν λιγότερο από 2 μήνες.

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Απροσάρμοστα πράγματα

Τα απροσάρμοστα πράγματα είναι για τους απροσάρμοστους ή για εκείνους που δεν συμβαδίζουν;

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Πάει και το 13

Τέλειωσε και αυτός ο χρόνος και ποιός περίμενε ότι θα τέλειωνε και ο στρατός.Μαζί τελειώνουν αρκετά πράγματα που ο νέος χρόνος μπορεί και να μη φέρει,αλλά πάντα υπάρχει αυτή η λαχτάρα για το νέο έτος..
Αναμένουμε λοιπόν

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2013

ο Πολίτης

21/3-21/12
2013Β ΕΣΣΟ τέλος!
9 μήνες
270 μέρες
36 ΣΚ
4.5ώρες ύπνος την μέρα για 270μέρες!

Η περίοδος όπου ένας άντρας μπλέκει με αριθμούς,και όλα έχουν να κάνουν με αριθμούς,μέχρι και ο ίδιος ένας αριθμός είναι, δεν είναι το χρηματιστήριο ή το λογιστικό γραφείο,αλλά ο στρατός,έφτασε στο τέλος της!
Πολίτης πλέον!
Η μαζικοποίηση της κοινωνίας,και του απόλυτου παραλογισμού έλαβε τέλος.Βέβαια βρίσκεις την άκρη και τους σωστούς ανθρώπους να κάνεις παρέα.
Οι φίλοι που απέκτησα στο κέντρο και στην μονάδα θα μείνουν παντοτινά στο μυαλό και στην καρδιά μου,με άλλους ήρθα πιο κοντά με άλλος λιγότερο.Όμως οι φίλοι,είναι φίλοι.
Σε δύσκολες στιγμές,προσωπικές και συλλογικές ήμασταν εκεί ο ένας για τον άλλον.
Άλλους τους γνωρίσαμε για λίγο,και με άλλους περάσαμε όλη την θητεία μας μαζί.
Επίσης και ο λοχαγός μου να είναι καλά ο άνθρωπος,σωστός άνθρωπος,βοήθησε πολύ αυτό.

Στο τέλος μια ανάμνηση θα είναι αυτά,και θα ξεκινούμε ιστορίες για τον στρατό όπως κάνει ο καθένας που υπηρέτησε .

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

για σερβις

καιρό είχα να σας γράψω,είναι η φάση περνάω καλά και δεν προλαβαίνω;Μπα,ο στρατός δεν αφήνει και πολύ χρόνο να σκεφτείς και τίποτα ουσιώδες  .
Έχοντας ένα ατύχημα,και χτυπώντας την μέση μου,είχα μια περιπέτεια 14ημερών μετακινήσεων,αδιαφορίας,κακών συνεννοήσεων και πολύς ραδιενέργειας.
Μπορούμε να πούμε ότι η στρατιωτική μου καριέρα τελείωσε πιο νωρίς απότι περίμενα :P ..Και τώρα βρίσκομαι σε φάση ανάρωσης,έχοντας απομείνει 39μέρες για να απολυθώ επίσημα.
Στην υγειά του πόνου λοιπόν.

Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

ο καλοκαιρνός φαντάρος

κοντεύουμε τα μισά,και έχουμε τα υπόλοιπα μισά...
Μυαλό πηγμένο,καλοκαίρι και στρατός..Φάση απάλευτη,ευτυχώς είναι πιο χαλαρή φάση απ ότι περίμενα..Το μόνο που με τρομάζει είναι ότι θέλουν να μας διώξουν με άδεια ''για λίγο''